www.pseudoartist.fora.pl

maff

Fiki - opowiadania fanfiction, zwane także fanfikami.
Tych nieuświadomionych, a także tych dociekliwych odsyłam [link widoczny dla zalogowanych].

Na pewno macie swoje ulubione fiki, takie, do których ciągle wracacie, które rozśmieszają, albo wzruszają.
Takie, które głęboko zapadły wam w pamięć.

Moje ulubione to:
1. Koham Lune Luvgood([link widoczny dla zalogowanych])
Idealna lektura na deszczowy wieczór, jeszcze kubek gorącej
herbaty/czekolady i jestem w raju.
Ale, ale... Za co uwielbiam tego fika?
Za ciepło, za śmieszne sceny, a także za wzruszenia, których mi dostarczył,
za cudowne przedstawienie Luny, za całą chmarę dzieciaków
i za ociekający lukrem happy end.
2. Światło pod wodą ([link widoczny dla zalogowanych])
Slash! HP&DM
Aww, kocham za wszystko, nie spotkałam się z lepszym slashem,
poza tym ogromny plus za opisanie Draco.
Przy czytaniu się płacze, śmieje, zaciska nerwowo dłonie na klawiaturze
i rzuca kapciami w monitor. Duża dawka emocji.
3. Zapiski Remusa Lupina ([link widoczny dla zalogowanych])
Refleksje, melancholia i nasz Lunatyk. Czy trzeba czegoś więcej?
Najlepsze 'wydanie' Remusa, z jakim się spotkałam.
Poza tym autor świetnie posługuje się piórem. Wink

Aaach, i prosi się piszących o podawanie linków do fików.
I jeszcze przyda się parę zdań o tym, dlaczego właśnie ten fik, a nie inny jest naszym faworytem. Wink

Zaheel

Sama nie mam wiele takich tekstów, które czytam wiele razy, ale kilka udało by się wyłowić.
Nade wszystko Cisza ([link widoczny dla zalogowanych]) - jak sama autorka napisała polemika z pewną "kanoniczną" parą - SB/RL. Ale, ale niesie ogromy przepływ emocji, za każdym razem, nie ważne ile razy by się tego nie czytało. Wszystko w środku wyje, szarpie się. Szczególnie przy odpowiedniej muzyce - daje obraz bezsilności, niemocy, walki z wiatrakami.
Ostatnio pokochałam utwór Hekate - Kompleks Raskolnikowa (http://www.lunatyczneforum.fora.pl/radosna-tworczosc-fanfikowa,4/kompleks-raskolnikowa-nz-hp-bohemiarski-poniekad-slash,858.html). Ma taki klimat jak i w tytule. Bohema. Chociaż kanoniczności to sienie trzyma w żadnym stopniu, ale nie mniej można go tutaj umieścić. Poza tym uwielbiam hekatowego Rudolfa, nic na to nie poradzę.
Mam jeszcze jeden fick, który czytałam jeszcze raz, ale tytułu nie potrafię sobie przypomnieć tytułu. Było to jakieś tłumaczenie opowiadające o Azbakanie, o tym co czuje się gdy wiozą i prowadzą na spotkanie z demetntorami. Wiem, że trzepnęło mnie nieźle, trafiło gdzieś do środka, ale teraz link gdzieś zaginął. Za naprowadzenie byłabym bardzo wdzięczna.